Να συναντιόμαστε, όλο και πιο πολλοί, όλο και πιο θαρραλέοι.

Να συναντιόμαστε, όλο και πιο πολλοί, όλο και πιο θαρραλέοι.
Να μικρύνουμε τις αποστάσεις, να φτιάξουμε γειτονιές διαδικτυακές, να ακούσουμε τον θόρυβο του διπλανού, τον αναστεναγμό και το τραγούδι του,
το γέλιο του και την κραυγή του.

Κυριακή 18 Σεπτεμβρίου 2011

ΕΠΙΤΥΧΙΑ & ΣΤΟΧΟΙ Οι άνθρωποι ξεχωρίζουν απ’ τον αγώνα που δίνουν για την επίτευξη των στόχων τους.



Η επιθυμία που μετατρέπεται σε μια ακλόνητη απόφαση για δράση, με σχεδιασμό και προσήλωση, οδηγεί στην επίτευξη ενός στόχου.

Δεν χρειάζεσαι τόσο κουράγιο για την ανάβαση, όσο χρειάζεσαι για να νικήσεις την αδράνειά σου και να ξεκινήσεις. Οι ευκαιρίες σου σε περιμένουν στην κατεύθυνση που χάραξες να πορευτείς για να ζωντανέψεις τα όνειρά σου.

ΟΙ ΕΥΚΑΙΡΙΕΣ ΕΡΧΟΝΤΑΙ ή ΤΙΣ ΠΡΟΚΑΛΟΥΜΕ;
Οι ευκαιρίες για επιτυχία είναι μπροστά μας πιο συχνά απ’ ότι νομίζουμε. Όσοι λένε ότι δεν αναγνωρίζουν τις ευκαιρίες που έρχονται, είναι γιατί οι ευκαιρίες συχνά είναι μεταμφιεσμένες σε σκληρή δουλειά.
Είναι γιατί έμαθαν να ταυτίζουν τις ευκαιρίες με το «λαχείο». Εγώ πάντως δεν ενδιαφέρομαι καθόλου για τα λαχεία και την εύνοια μιας τέτοιας τύχης.
Αναφέρομαι όμως στις πραγματικές ευκαιρίες αλλαγής της ζωής μας, αυτές που θα μας προκαλέσουν να μπούμε σε νέο αγώνα, αυτές για τις οποίες πρέπει να πληρώσουμε και το ανάλογο τίμημα αλλά και να ξεπεράσουμε τον εαυτό μας.
Όταν είμαστε προετοιμασμένοι, θα τις προαισθανθούμε πριν έλθουν, η προετοιμασία μας θα τις φέρει προς το μέρος μας, θα τις αδράξουμε πριν μας προσπεράσουν.
«Η ευκαιρία δεν έχει τηλέφωνο και διεύθυνση όπου σε περιμένει για να την βρεις. Αν όμως εσύ έχεις ξεκάθαρο προορισμό και χαραγμένη κατεύθυνση, εκεί γύρω περιπλανιέται κι εκεί σίγουρα θα την συναντήσεις».
ΠΩΣ ΑΓΩΝΙΖΕΣΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΙΤΥΧΙΑ ΣΟΥ;
Είναι η ανεξαρτησία σου κομμάτι της κάθε επιτυχίας που επιδιώκεις; Δεν χρειάζεσαι πολλά μέσα για να πορευτείς προς την ανεξαρτησία σου, αρκεί να συγκεντρωθείς στις λίγες αλλά δυνατές επιθυμίες σου.
Όταν εσύ θα νοιώθεις δυνατός και ανεξάρτητος, τότε οι άλλοι δεν θα μπορούν να σε κουμαντάρουν. Όταν στηρίξεις τα δικά σου όνειρα στις δικές σου κρυφές δυνάμεις κι όχι στις δωρεές και τα χατίρια ή την ανοχή των άλλων, τότε θα είσαι αυτάρκης τότε θα προγευτείς την ανεξαρτησία.
Όταν κάθε μέρα ανεβαίνεις κι από ένα σκαλοπάτι ανεξαρτησίας, τότε θα κερδίζεις κάθε μέρα τον αυτοσεβασμό σου και γι αυτό θα προκαλείς και τον σεβασμό των άλλων.
Κανείς δεν θα μπορεί να σου στερήσει την ευτυχία, που εσύ αποφάσισες να απολαμβάνεις. Αν θα μπορέσεις να πετύχεις μην ρωτάς την τύχη.
«Η επιτυχία είναι ζήτημα τύχης . . . λένε όλοι οι αποτυχημένοι».
Να θυμάσαι ότι η δική σου απόφαση να πετύχεις, είναι πιο σπουδαία απ’ οτιδήποτε άλλο γύρω σου. Διάλεξε αυτό που πραγματικά θέλεις, αυτό που αδίστακτα λες πως σου ταιριάζει και αγωνίσου! Με πάθος, με ενθουσιασμό κι αφοσίωση!
Μην φοβάσαι! Δέσου στο κατάρτι και μην ακούς σειρήνες. Κυρίως δε, μην ακούς τους ονειροκλέφτες . . . εκείνους δηλαδή που θα σε αποθαρρύνουν λέγοντας πως το ίδιο δοκίμασαν πριν από σένα αλλά αυτό δεν γίνεται ή ότι «τέτοια όνειρα δεν είναι για μας . . .».
Η δική τους αποτυχία να μην είναι κριτήριο για την δική σου επιτυχία. Μην μπαίνεις στο κλαμπ των αποτυχημένων, των γκρινιάρηδων, των ανεύθυνων, των παθητικών, των άτολμων και των φοβισμένων ανθρώπων.
Βγες γρήγορα από τους χώρους της ηττοπάθειας.
Μην παίρνεις συμβουλές απ’ όλους εκείνους που από φόβο και μόνον συμβιβάστηκαν στα λίγα, που βολεύτηκαν να βάζουν τον πήχη όλο και πιο χαμηλά.
Ο ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΙΤΥΧΙΑ και ΟΙ ΣΤΟΧΟΙ ΣΟΥ
Έχεις ξεκαθαρίσει τι είναι επιτυχία;
Επι-τυγχάνω σημαίνει βάζω την τύχη υπό τον έλεγχό μου ή ότι περιορίζω / συγκεντρώνω την τύχη (τις πιθανότητες) σ’ έναν στόχο μου.
Άρα επιτυχία σημαίνει στόχευση. Δεν είναι το όποιο αποτέλεσμα μιας κλήρωσης που μας ευνόησε. Η επιτυχία λοιπόν, για την οποία μιλάμε, θέλει στόχους. Έχω στόχο σημαίνει σημαδεύω κάτι.
Σημαδεύω σημαίνει συγκεντρώνω την προσοχή μου στον στόχο μου. Η συγκέντρωση της προσοχής απαιτεί εκπαίδευση (με νου και σώμα) σε πολύ συγκεκριμένες ενέργειες και τρόπους δράσης.
Αθλητές, ηθοποιοί, ελεύθεροι επαγγελματίες, επιχειρηματίες και στελέχη καριέρας, πολιτικοί και άλλοι δουλεύουν καθημερινά πάνω σε στόχους. Όμως για πολλούς απλούς και καθημερινούς ανθρώπους και για όλους τους βιοπαλαιστές η λέξη στόχος ίσως δεν περιλαμβάνεται καν στο καθημερινό λεξιλόγιό τους. Δεν τους επιτρέπεται καν να έχουν στόχους.
Όλοι όμως έχουν ανάγκες και σχεδόν όλοι έχουν ανεκπλήρωτες επιθυμίες. Προπάντων όσοι είναι νέοι αλλά και οι μεσήλικες που συντηρούν κάτι από την νεανική τους ζωηράδα, έχουν όνειρα για την ζωή τους.
Όσοι παλεύουν κουτσά στραβά για να ικανοποιήσουν μια επιθυμία τους ή όσοι αναμένουν βάσιμα κάποιος άλλος άνθρωπος ή κάποια εξωτερική αλλαγή καταστάσεων να τους βοηθήσει να την ικανοποιήσουν, δεν έχουν όνειρα, έχουν απλώς προσδοκίες.
Έτσι λοιπόν ανάγκες, επιθυμίες, προσδοκίες, όνειρα και στόχοι αναμιγνύονται και συγχέονται σαν έννοιες στην καθημερινή μας ζωή. Ας τα ξεκαθαρίσουμε λοιπόν.
Εκείνοι οι λίγοι που μένουν σταθερά προσηλωμένοι σε μια δυνατή, ακλόνητη απόφαση και σ΄ ένα σχέδιο δράσης για την ικανοποίηση μιας επιθυμίας ή μιας σειράς αναγκών ή ενός δυνατού ονείρου τους και προσαρμόζουν την ζωή τους ανάλογα, είναι οι άνθρωποι που πραγματικά έθεσαν και επιδιώκουν στόχους.
Η ΕΠΙΘΥΜΙΑ ΠΟΥ ΜΕΤΑΤΡΕΠΕΤΑΙ ΣΕ ΜΙΑ ΑΚΛΟΝΗΤΗ ΑΠΟΦΑΣΗ ΓΙΑ ΔΡΑΣΗ, ΜΕ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟ ΚΑΙ ΠΡΟΣΗΛΩΣΗ, ΟΔΗΓΕΙ ΣΤΗΝ ΕΠΙΤΕΥΞΗ ΕΝΟΣ ΣΤΟΧΟΥ.
Χωρίς μια απόφαση για δράση, χωρίς μια σταθερή αυτό-δέσμευση σ’ ένα σχέδιο δράσης, ποτέ δεν θα μετατρέψουμε μια επιθυμία σε στόχο.
Πότε όμως μπαίνουμε πραγματικά στην δράση;
1. Όταν αληθινά θέλουμε να κατακτήσουμε κάτι και ο στόχος αυτός μας δημιουργεί έντονα ευχάριστα συναισθήματα.
2. Όταν πιστεύουμε ότι δικαιούμαστε ή ότι μας αξίζει αυτό που επιδιώκουμε και ότι έχουμε δυνατότητες και ικανότητες ή ότι μπορούμε να τις αναπτύξουμε περισσότερο για να γίνει το όνειρό μας πραγματικότητα.
Ο κάθε στόχος προφανώς πρέπει
· Να είναι πολύ καλά ορατός, δηλαδή ξεκάθαρος.
· Να μην επιτρέπουμε να χαθεί από μπροστά μας.
· Να μην τον συγχέουμε ούτε στιγμή με άλλους στόχους.
Τέτοιος όμως μπορεί να είναι μόνον ο στόχος που γεννήθηκε από δυνατές επιθυμίες και ακλόνητες αποφάσεις για συγκεκριμένα σχέδια δράσης.
Η απλή φευγαλέα επιθυμία δεν είναι στόχος.
Τον στόχο μας πρέπει να τον βλέπουμε και με κλειστά μάτια. Να τον ονειρευόμαστε συνέχεια.
Οι ακλόνητες αποφάσεις είναι ένα μέρος
των δυνατών δημιουργικών οραμάτων.
Το δημιουργικό όραμα
  • γεννιέται στην συνάντηση των επιθυμιών και των αναγκών με την φαντασία,
  • γαλουχείται με το έντονο ενδιαφέρον και την τόλμη,
  • θρέφεται με την πίστη και την ελπίδα,
  • ανδρώνεται με την σκληρή προσπάθεια,
  • βρίσκει τον τελικό δρόμο του ανάμεσα στις δοκιμές και τις μικρές αποτυχίες,
  • και ωριμάζει με την κατάκτηση του αυτοσεβασμού και της αυτοεπιβεβαίωσης, της ατομικής ανεξαρτησίας και της δημιουργικότητας.
Οραματίσου το καινούργιο, αυτό που εσύ ο ίδιος θα έχεις δημιουργήσει. Αν οι άνθρωποι αναζητούν έναν Δημιουργό στο Σύμπαν είναι γιατί μέσα σ’ όλα τα κύτταρά τους είναι χαραγμένος ο αληθινός προορισμός τους: να γίνουν μικροί εφήμεροι δημιουργοί.
Μην χάσεις τον αληθινό προορισμό σου.
Μην χάσεις την υπέρτατη βαθιά δικαίωση του δημιουργού που καμαρώνει το δημιούργημά του.
Βάλε στόχους. Δικούς σου. Κάντο μόνος σου.
Αγάπησέ τους θα είναι για πάντα οι δικοί σου στόχοι. Χωρίς αυτούς δεν ζεις τη δική σου ζωή, απλά ακολουθείς τη ζωή των άλλων και εξυπηρετείς μόνον τους στόχους των άλλων.
Έπειτα, ευχήσου στον εαυτό σου μ’ όλη σου την ψυχή, στον δρόμο σου να συναντάς δυσκολίες. Να τις ξεπερνάς κι όχι να ξεγλιστράς. Αυτές θα κάνουν μεγάλη την χαρά της επιτυχίας σου.
Μην φοβηθείς τίποτε αν έχεις πίστη στους δικούς σου στόχους.
«Ο φόβος χτύπησε την πόρτα. 
Η πίστη σηκώθηκε και την άνοιξε. 
Στην πόρτα δεν υπήρχε κανείς . . . »
Οι πραγματικές δυσκολίες δεν είναι οι αντιξοότητες των περιστάσεων. Όσο μεγάλες κι αν είναι, όσο οδυνηρές, είναι τελικά πάντοτε περαστικές και κατώτερες από την δύναμη της ανθρώπινης θέλησης.
Οι πραγματικές δυσκολίες βρίσκονται μέσα σου.
Άκουσε και τον Καβάφη:
«τους Λαιστρηγόνας και τους Κύκλωπας,
τον άγριο Ποσειδώνα, δεν θα συναντήσεις,
αν δεν τους κουβανείς μεσ’ στην ψυχή σου,
αν η ψυχή σου δεν τους στήνει εμπρός σου»
Αλλά η επιτυχία κρίνεται και από:
  • το δυνατό ξεκίνημα,
  • την υπερνίκηση της αδράνειας,
  • την απόφαση που «σε ξεσηκώνει»,
  • την προσήλωση στους κανόνες και στην προπόνηση με υπομονή κι επιμονή,
  • την προσοχή στις λεπτομέρειες.
Έπειτα λοιπόν, νίκησε την αδράνειά σου και την κάθε παλιά σου βόλεψη. Η βόλεψή σου σε εξαπατά και σε κάνει πιστό οπαδό και θύμα της «κακοτυχίας», ενώ εσύ νομίζεις, πως παραμένεις σε μια ζώνη ασφάλειας.
Μην παρακαλάς τα βουνά να παραμερίσουν. Ξεκίνησε την ανάβαση για να φθάσεις πιο πέρα από τις κορυφές τους. Δεν χρειάζεσαι τόσο κουράγιο για την ανάβαση, όσο για να νικήσεις την αδράνειά σου.
Έπειτα, ταξίδεψε και μην σταματάς. Η ζωή μας είναι σαν την ποδηλασία: Δεν πέφτεις παρά μόνον αν σταματήσεις τις πεταλιές. Κράτησε ρυθμό με τραγούδι και χαμόγελο. Ο ρυθμός θα σε κρατά σε φόρμα. Με τον ρυθμό δεν θα κουράζεσαι ποτέ, δεν θα σε βαρύνει το άγχος ποτέ. Ταξίδευε και γλέντα. Μην βασανίσεις και μην εξαντλήσεις τον εαυτό σου. Χάριζέ του ανάσες και μικρά διαλείμματα.
Ότι κι αν πλήρωσες στον δρόμο του αγώνα, η επιτυχία σαν έλθει θα το κάνει μικρό κι ασήμαντο στα μάτια σου κι όποιες πληγές σου χάρισε ο αγώνας, γλυκές αναμνήσεις δόξας θα είναι για πάντα.
Μην φοβάσαι από τώρα την μέθη της επιτυχίας. Αν ο τίμιος αγώνας σου ήταν τρόπος ζωής, η επιτυχία σαν έλθει δεν θα σε αλλοιώσει, δεν θα σε φθείρει, δεν θα σε κουμαντάρει. Θα την κουμαντάρεις εσύ. Θα έχεις παραμείνει ακέραιος.
Ο επιτυχημένος δεν σταματά την δουλειά και τον αγώνα. Συνεχίζει για τον επόμενο αγώνα. Ποτέ δεν λέει «άντε να το πετύχουμε και να τελειώνουμε» ή «άντε επιτέλους να φθάσουμε και να . . . ξεκουραστούμε». Διότι ο μια για πάντα επιτυχημένος είναι μέσα του πλέον επιτυχημένος και δεν παλεύει με σφιγμένα χείλια, με άγχος, με μονομανίες, με ανυπομονησία, με γκρίνιες και βαρυγκώμιες, με εύκολες απογοητεύσεις.
Τον χαίρεται και θέλει να τον μοιράζεται τον αγώνα του και με άλλους.
Πρέπει «να την βρίσκεις» με τον αγώνα σου για να είσαι σίγουρος πως είσαι στον σωστό δρόμο για την επιτυχία που σου ταιριάζει. Αν κάποτε λοιπόν φτάσεις εκεί, ΣΤΟΝ ΣΚΟΠΟ ΣΟΥ και συλλάβεις τον εαυτό σου να ρωτάει αν πράγματι πέτυχες, μην ρωτάς τους άλλους, μην καταμετράς τα πράγματα που κατέχεις, μην ζυγιάζεις τα κόστη με τα κέρδη.
Ρώτα την καρδιά σου αν απόλαυσε τον αγώνα κι αν έχει πια αυτό που απαιτούσε.
Ρώτα την αν ο αγώνας την έκανε ευτυχισμένη κι αν θέλει να συνεχίσει γι άλλα ψηλά βουνά।
Ρώτα την αν αισθάνεται δικαιωμένη.
ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΙΤΥΧΙΑ ΣΟΥ ΤΕΛΙΚΑ, ΡΩΤΑ ΤΑ ΟΝΕΙΡΑ ΣΟΥ.
ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ 2007
ΝΙΚΟΣ Γ. ΝΗΜΑΣ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου